Διαφωνίες μεταξύ παραγωγών & μεταποιητών για τις χαμηλές τιμές στην βρώσιμη ελιά

*Μιλάνε στην «ΑγροΈκφραση» ο υπουργός αγροτικής ανάπτυξης κΑραχωβίτης, αγρότες, μεταποιητές&έμποροι ελιάς

*Έντονο πρόβλημα παρουσιάζεται στην διάθεση ελιάς  για το ν.Λακωνίας

*Αιγυπτιακές & Τούρκικες ελιές κατακλύζουν την  ελληνική αγορά

Σε κρίσιμη καμπή βρίσκεται η αγορά της επιτραπέζιας ελιάς, συμβάλλοντας σε αυτό όχι τόσο η διεθνή συγκυρία που παρεπιπτόντως δεν είναι η καλύτερη δυνατή, αλλά η γκρίνια που υπάρχει ανάμεσα σε παραγωγούς και εμπόρους πλήττωντας όμως επί της ουσίας το εθνικό προϊόν.

Για πολύ μικρή έως σχεδόν μηδενική απορρόφηση  της αποθηκευμένης από παραγωγούς ελιάς καλαμών εσοδείας 2018-19 από τον νομό Λακωνίας, μας μίλησε ο παραγωγός από την περιοχή κ. Αργύρης Ορφανός. Μολονότι σύμφωνα με τον ίδιο, πραγματοποιείται με κανονικούς ρυθμούς απορρόφηση της παραγωγής από άλλες περιοχές της χώρας, αυτό δεν ισχύει για την Λακωνία. Συγκεκριμένα, όπως λέει υπάρχουν 15.000 τόνοι ελιάς στις αποθήκες, όσον αφορά πάντα την Λακωνία, ενώ η συνολική ετήσια παραγωγή του Νομού φθάνει τους 25.000 τόνους. Στο πλαίσιο αυτό, αναρωτιέται γιατί συμβαίνει αυτό και μεσίτες και τυποποιητές ελαιών δεν θέλουν να αγοράσουν ελιές καλαμών από την Λακωνία.

Την ίδια στιγμή καταγγέλλει ότι η αγορά έχει γεμίσει με αιγυπτιακές και τούρκικες ελιές, οι οποίες εισάγονται στο 1,20 ευρώ το κιλό, οι οποίες ποιοτικά είναι υποδεέστερες των ελληνικών. Από την άλλη κατά τον ίδιο, ο παραγωγός στη Λακωνία πουλά στα 2 με 2,5 ευρώ το κιλό, καθώς μιλάμε για ένα προϊόν υψηλής προστιθέμενης αξίας παγκοσμίως κατοχυρωμένο για την ποιότητά του. Δεν μπορεί τονίζει ο κ. Α. Ορφανός, ο Έλληνας να πουλήσει στο 1,6-1,7 ευρώ που θέλουν οι έμποροι συμβάλλοντας σε αυτό και μία άλλη παράμετρο που ονομάζεται υψηλό κόστος. Συγκεκριμένα, αναφέρει χαρακτηριστικά την δεκαετία του 90, ο παραγωγός ήθελε 1 κιλό ελιές για να αγοράσει 10 λίτρα πετρέλαιο, 1,5 κιλό ελιές για να αγοράσει ένα τσουβάλι 50 κιλών με λίπασμα και 10 κιλά ελιές για να πληρώσει ένα μεροκάματο. Σήμερα, κατά τον ίδιο, ο Ελληνας παραγωγός με 1 κιλό ελιές αγοράζει 1 λίτρο πετρέλαιο, με 8 κιλά ελιές παίρνει 1 κιλό λίπασμα και χρειάζεται 15 κιλά ελιές για να πληρώσει ένα μεροκάματο.
Γίνεται κατανοητό, σύμφωνα με τον ίδιο, ότι τα προβλήματα είναι πολλά και πρέπει να βρεθούν λύσεις όπως και να εντατικοποιηθούν οι έλεγχοι στην αγορά για τις παράνομες ελληνοποιήσεις που διενεργούνται.

Είναι γεγονός ότι η ελιά βρίσκεται σε μία δύσκολη τροχιά λόγω των γενικότερων διεθνών εξελίξεων, μας λέει ο πρόεδρος της ΔΟΕΠΕΛ κ. Γ. Ντούτσια, που επίσης είναι καλλιεργητής απορρίπτοντας τους όποιους ισχυρισμούς περί ανεξέλεγκτες εισαγωγές και παράνομες ελληνοποιήσεις. Όπως μας είπε ενώ μέχρι και πέρυσι η εκτίμηση των εισαγωγών ήταν περί τους 10.000 τόνους, φέτος το νούμερο αυτό θα είναι σημαντικά μικρότερο και αφορά ως επί το πλείστον πράσινες ελιές από την Ισπανία και όχι μαύρες. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι έλεγχοι που διενεργούνται στα ελληνικά λιμάνια είναι επαρκής και πιθανότατα να υπάρχουν κάποιες εισαγωγές με τριγωνικές πωλήσεις, δηλαδή το εμπόρευμα για παράδειγμα να ξεκινά από Αίγυπτο να πηγαίνει Βουλγαρία και από εκεί να μπαίνει στην Ελλάδα. Αυτό το κανάλι πράγματι, λέει ο κ. Γ. Ντούτσιας δεν ελέγχεται.

Αναγνωρίζει ότι οι Έλληνες καλλιεργητές τα τελευταία χρόνια έχουν επιβαρυνθεί σημαντικά με επιπλέον κόστη, όμως από την άλλη το να κρατούν το εμπόρευμά τους στις αποθήκες με την προσδοκία της καλύτερης τιμής και να μην το δίνουν, όταν έμποροι το ζητούν θεωρεί ότι δεν είναι και η καλύτερη πρακτική. Πρέπει όπως λέει να καταλάβουν ότι και η ελιά είναι ένα χρηματιστηριακό είδος και κάποτε θα κερδίζουν και κάποτε θα χάνουν. Επίσης, όπως λέει και η ίδια η παραγωγή αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα τον τελευταίο χρόνο, τα οποία έπληξαν την ποιότητα του προϊόντος όπως για παράδειγμα ο δάκος ή το βιοσπόριο που κτύπησε την Δυτική Ελλάδα. Φαινόμενα που αναγκαστικά συμπιέζουν την τιμή του προϊόντος.

Οσον αφορά τους εμπόρους, από την άλλη, πιστεύει ότι από τη στιγμή που έχουν παραγγελίες με τις οποίες είναι δεσμευμένοι και άρα επιβαρύνονται με ρήτρες πρέπει να βρουν εμπόρευμα να παραδώσουν.

ΠΕΜΕΤΕ 

Για μία ιδιαίτερα δύσκολη ελαιοκομική χρονιά που η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής επιτραπέζιας ελιάς μειώθηκε σημαντικά, έγινε λόγος στο πλαίσιο της ετήσιας τακτικής γενικής συνέλευσης των μελών της ΠΕΜΕΤΕ. Όπως αναφέρθηκε η χρονιά χαρακτηρίστηκε από:

Ι) Εσοδείες ελλειμματικές (Κονσερβολιά), μέτριες (Χαλκιδικής) και ικανοποιητικές (Καλαμών) που δεν μπόρεσαν να ισορροπήσουν εμπορικά, με αποτέλεσμα την μείωση των εξαγωγών και την απώλεια αγορών του εξωτερικού.

ΙΙ)  Την πλημμελή και καθυστερημένη μέριμνα της κρατικής δακοκτονίας σε συνδυασμό με την έντονη δακοπροσβολή λόγω των αντίξοων καιρικών σθηκών που δημιούργησαν τεράστια ποιοτικά προβλήματα στον καρπό της εσοδείας 2018/2019.

ΙΙΙ)   Το ασταθές παγκόσμιο εμπορικό περιβάλλον με την επιβολή δασμών από τις ΗΠΑ στις οξειδωμένες ελιές Ισπανικής προέλευσης που είχε σαν αποτέλεσμα την μείωση των εξαγωγών της Ισπανίας προς τις ΗΠΑ κατά περίπου 50% και την προώθηση πλέον του Ισπανικού προϊόντος σε άλλες διεθνείς αγορές (όπου πωλούνται οι ελληνικές ελιές) σε πολύ ανταγωνιστικές τιμές.

Την νέα πρόταση των ΗΠΑ για επιβολή δασμών σε προϊόντα της Ε.Ε., περιλαμβάνει και 4 κατηγορίες πράσινων επιτραπέζιων ελιών.

Υπό τη σκέπη αυτών των δεδομένων ο Πρόεδρος της ΠΕΜΕΤΕ κος. Νέλος Γεωργούδης τόνισε: “Αν δεν μπορέσουμε να πετύχουμε σταθερότητα τόσο στην εμπορική, όσο και στην ποιοτική διαχείριση του προϊόντος, η ελληνική επιτραπέζια ελιά δεν θα είναι σε θέση να επαναλάβει τις εξαιρετικές εξαγωγικές επιδόσεις των τελευταίων ετών”.

Της Δέσποινας Καραγιανοπούλου

πηγή

visit vinegrek.gr VINEGREK visit vinegrek.gr VINEGREK

LIKE us on FACEBOOK

Μενού